Miejskie sprinty

Po sklepach w poszukiwaniu łożysk i do domu po rogaliki produkcji domowej.
Pod wieczór zimno ale jak się naciśnie na pedały to robi się ciepło - nie odmówiłem sobie mocniejszego tempa po wiadukcie Górczyńskim tam i z powrotem.

Standard biegowy

5x1.5min x3min

0:05:42 (25%) HZ 080--137
0:15:34 (69%) FZ 137--175
0:01:22 (2%) PZ 175--196

Oswajanie szosy

0:37:57 (50%) HZ 080--137
0:37:07 (49%) FZ 137--175
0:00:22 (2%) PZ 175--196

Standardzik biegowy

5x1.5min x3min

0:06:31 (29%) HZ 080--137
0:15:40 (69%) FZ 137--175
0:00:22 (2%) PZ 175--196

Rowerem po sklepach

Kupiłem specjalne błotniki do szoski i dupa będzie sucha :)

Po sklepach

Bieganie

5x1.5min x3min

Wprowadzenie do biegania

4x1minx3min

Najazd Ekipy z Pobiedzisk

Wstałem rano, w piżamce rozbieram szosę bo za oknem pada deszcz, aż tu nagle dzwoni telefon, a tam Z3waza i pyta się czy jestem na zawodach Duathlon, kurde nie bo pada i Dziewicza Góra daleko - okazało się, że prawie pod oknem w Lasku Marcelińskim odbywają się zawody -a tak naprawdę to Marcin chce odebrać tarcze po prostowaniu. No dobra, szybkie sprzątanie i wyskoczyłem do Lasku w największą ulewę. Trochę postaliśmy oczekując dotarcia do mety Ani Wysokińskiej, startował również Maks Bieniasz. Później cali mokrzy podjechaliśmy do mnie na kawkę i sok oraz placek. Placek z serii niewidzialnych - pamiętam, że go pokroiłem i podałem gościom - dwie panny zjadły go :). Joanna zagaduje mnie, że niby ma blachę i jej ciężko, a ręką macha jak dyrygent. Marcin już coś przy rowerze grzebie i nie może się od niego oderwać co chwilę podchodzi, dotyka, obraca, wsiada, maca całe szczęście, że był brudny bo pod pazuchę by go schował. Gadka szmatka o rowerach i warzywach, aż się ściemniło.
Na koniec spotkania sformułowany został paradygmat, że kolarz bez blachy słabo zjeżdża - więc czas coś w siebie wbić lub wmontować ;)

Miło niedziela przeleciała ze wspaniała rodzinką z Pobiedzisk - dzięki.

Giuseppe "Gapin" Olmo .....

czyli wyprawa do Wrocławia wkrótce więcej.

Od jakiegoś czasu przeczesywałem sieć w poszukiwaniu czegoś do szybkiej jazdy po ulicach tak aby koszt był jak najmniejszy. Kilka fajnych rowerków używanych szosowych mi uciekło na cóż cena była zbyt wysoka. Pewnego razu w oko wpadła mi maszyna, cena była zbyt wysoka - ale na moje zapytania pojawiła się możliwość negocjacji - przez 2 tygodnie obserwowałem czy ktoś się skusi, aż w końcu postanowiłem zobaczyć na żywo cudeńko. Pobudka o 4 rano, a pociąg o 6.24 kierunek Wrocław. Spokojnie sobie siedzę w przedziale, a kilka minut przed odjazdem wpada ze 40 chłopa z pałkami, gazem, strzelbami - czyli prewencja ochraniać mecz. Kurde przerażony, że będę środku pola walki nasłuchuję co i jak - tak w głowie kombinuje co to za mecz, bo przecież Śląsk gra w niedzielę - sprawdziłem ;). Gliniarze wyśmiewają się z przełożonych, że dmuchają na zimne bo mecz w niedzielę a oni w sobotę, w Rawiczu na nich czekają - gdyby jechali po południu. Ta informacja mi nie pasuje, bo ja też mam wracać po południu. Po 3 godzinach kulania się po torach - co fragment to remont torów i spowolnienie - w zeszłym roku jechałem 2.05 a w 2015 ma jechać 1g30 - zobaczymy.
Wrocław się budzi, a ja już w tramwaju i punkt 10 melduje się niby w sklepie, ale to wielki garaż z używanymi nartami, butami narciarskimi wszelkiego rodzaju, deskami i rowerami - dzień wcześniej chyba jakiś transport był bo ludzi co nie miara i znajomi właścicieli w przeczesują ciekawsze graty rowerowe.

Dobra rower stoi, pomiary robię podchodzę kilka razy, proszę o zamontowanie pedałów w między czasie wykonuję telefon do Maksa, aby niby obgadać niby skonsultować, a tak naprawdę ,żeby wyprzeć presję na jakiś rabat.
W końcu gadam z głównym macherem o cenie i zgadza się na 1600zł czyli udało się o 249zł obniżyć cenę.
Przez Wrocław przechodzi ulewa, a ja zmieniam pedały na platformy i muszę na nowym nabytku ostro napierać przez miasto, żeby zdążyć na pociąg powrotny - udało się 10 minut przed odjazdem. W między czasie musiałem zatrzymać się na dokręcenie sztycy oraz zaliczyłem strasznie nerwowy odcinek po bruku w ulewie z małym poślizgiem.
Jestem w pociągu pytam się konduktora czy mogę tutaj stać - przy kiblu on do mnie, że nie tylko mam iść gdzieś indziej - najlepiej na miejsce dla inwalidów bo nie ma miejsca dla rowerów, a ja mam miejscówkę przy oknie hmmm - nawet nie próbowałem się tam wbijać. Za chwilę pojawiają się sokiści z gnatami, pałami - prowadząc małego Roma i szukają jego rodziców. Ja usadowiony obok fajnej dziewczyny, rower przypięty pasami i znów sokiści po skargach podróżnych szturmują kibel. W kibelku półprzytomny jegomość walnął sobie drzemkę wzmacnianą alkoholem i zamiast do Warszawy pojechał w kierunku Poznania. Sokiści po burzliwej konwersacji wysadzają jegomościa w Obornikach Śląskich. Reszta podróży w żółwim tempie przebiegła spokojnie i przed 16 byłem w domu.

Nabyłem coś takiego - pewne rzeczy do modyfikacji, ale nie ma pośpiechu.